زنان در معدن: آیا این یک راه رو به جلوست؟

معدن کاری یکی از بزرگ‌ترین تفاوت‌های دستمزد جنسیتی را در بین هر کسب‌وکاری دارد. انطباق با بخش معدن می تواند برای زنان دو برابر سخت تر از مردان باشد. شرکت های معدنی با یک چالش نسلی روبرو هستند: حفظ رقابت و رعایت و فراتر رفتن از استانداردهای ایمنی و پایداری. برای دستیابی به این اهداف، این بخش به متنوع ترین و قوی ترین استعداد قابل تصور نیاز دارد.

زنان در تمام سطوح در شرکت های معدنی کمتر حضور دارند. با این وجود، هنوز فرصت‌هایی برای بهبود استخدام، حفظ و پیشرفت زنان وجود دارد.

زنان به دلایل مختلفی از جمله نوع و وسعت نیروی کار، امکان رشد و پیشرفت حرفه ای و دستمزد رقابتی به صنعت معدن کشیده می شوند. این سه معیار در سراسر مناطق ثابت هستند و مناطق در حال توسعه حقوق را به عنوان مهمترین عنصر برای استخدام صنعتی رتبه بندی می کنند. در نتیجه، قابل توجه است که معدن کاری یکی از بزرگترین اختلافات پرداختی جنسیتی را در بین هر کسب و کاری دارد. در حالی که زنان در صدر فهرست نیستند، به نظر می رسد که به صنعت معدن کشیده شده اند.

به نظر می رسد فرهنگ شرکت و فقدان تنوع بالاتر از سطح ابتدایی عوامل دیگری باشد که زنان را از صنعت معدن دور می کند. انطباق با فرهنگ بخش معدن برای زنان دو برابر مردان دشوارتر است. عناصر مختلفی از جمله الگوبرداری از رهبری، سوگیری ها، سیاست های تجاری و پیمانکاران، همگی بر فرهنگ این بخش تأثیر دارند. پاسخ دهندگانی که فرهنگ سازمانی خود را به عنوان عدم استقبال از تنوع ارزیابی می کردند، دو برابر بیشتر از کسانی که شرکت خود را متعادل می دانستند، تمایل به ترک کار داشتند. شرکت های معدنی با یک چالش نسلی روبرو هستند: حفظ رقابت در دنیای کاهش بهره وری و به سرعت در حال تکامل و متمایز کردن فناوری، در حالی که استانداردهای ایمنی و پایداری را رعایت کرده و از آنها فراتر می روند.

برای دستیابی به این اهداف، این بخش به متنوع ترین و قوی ترین استعداد قابل تصور نیاز دارد. ایجاد یک طرح راه تنوع عملی باید یک مشارکت عملی و ساختاریافته بین واحدهای استعداد و منابع انسانی، عملکردهای عملیاتی و مدیران شرکت باشد. هنگامی که برنامه ریزی استراتژیک سالانه تکمیل می‌شود، نمی توان آن را یک فکر بعدی دانست. تنوع استعدادها یک الزام اخلاقی و همچنین یک فرصت اقتصادی است. همچنین مزیت رقابتی را فراهم می کند.